Dirk Benesch is verantwoordelijke in de internationale modeboetiek Louis in de Lombardenstraat. Geboren in het dorpje Bonndorf in het zuiden van het Zwarte Woud kwam hij na internationale omzwervingen in onze modestad terecht. Niet zozeer zijn passion for fashion, maar het toeval bepaalde grotendeels zijn keuze om in Antwerpen te komen wonen. De aanslagen van 11 september in New York dwongen hem er namelijk toe zijn oorspronkelijke verhuisplannen bij te stellen..   

interview Tom Calmeyn – 01|05|2016

Wat zette je ertoe aan om in Antwerpen te komen wonen?
Ik  had een sabbatjaar in New York toen ik een jobaanbieding in San Francisco kreeg. Mijn verhuisplannen werden echter gedwarsboomd door de aanslagen van 9/11 omdat toen alle visa van buitenlanders werden ingetrokken. Op dat moment had ik nog maar één container met wat meubels en kleren. Ik had alles verkocht om naar San Francisco te verhuizen. Ik heb toen mijn spullen naar Antwerpen gebracht, waar ik twee nachten bij een vriendin gelogeerd heb. Een week later had ik al een appartement en een job gevonden. Ik vond Antwerpen een toffe stad en heb de beslissing om te blijven snel genomen.

Wat waren je eerste indrukken toen je in België aankwam?
Tijdens mijn korte bezoeken hier vond ik Antwerpen altijd al een heel gezellige stad, maar ik kende enkel het centrum met de winkels. Toen ik verhuisde, kreeg ik toch een kleine cultuurshock. Sommige buurten waren toen echt nog gevaarlijk om in rond te lopen. In positieve zin viel mij onder andere het Middelheimpark op.

Kon je al Nederlands toen je naar België kwam?
Neen, ik startte van nul.

Mijn verhuisplannen werden gedwarsboomd door de aanslagen van 9/11, omdat toen alle visa van buitenlanders werden ingetrokken. Op dat moment had ik nog maar één container met wat meubels en kleren.

Hoe heb je de taal onder de knie gekregen?
Voor mijn job was het natuurlijk een vereiste om Nederlands te spreken, dus heb ik me meteen ingeschreven in een taalschool in de Sudermanstraat. Ik ben daar uiteindelijk maar twee keer geweest, aangezien negentig procent van mijn medeleerlingen niet konden lezen of schrijven. De lerares heeft me dan gewoon het boek meegegeven en me aangeraden om thuis te leren voor het examen. Het examen ging vlot. Verder heb ik heel veel TV gekeken. Ik heb alle afleveringen van De Kampioenen gezien en keek heel veel naar het nieuws. Ook het lezen van de Nederlandse ondertitels bij films was een grote hulp.

Wat zijn volgens jou de meest opvallende verschillen tussen België en Duitsland?
De mensen zijn volgens mij veel opener hier in Antwerpen. Dat wil niet zeggen dat ze hier vriendelijker zijn dan in Duitsland, maar in België is het makkelijker om in gesprek te raken en om vrienden te maken. Wat me ook meteen opviel is dat mensen hier heel veel uit eten gaan (lacht).

Zijn er bepaalde zaken aan Duitsland die je nog altijd mist?
Als ik naar Duitsland ga, kom ik altijd terug met een heleboel Duitse specialiteiten uit het Zwarte Woud zoals Maultaschen (grote raviolizakjes) en Schupfnudeln (noedels gemaakt van aardappelen, een typische specialiteit uit Schwaben).

Zijn er ook specialiteiten uit België die je mist wanneer je in Duitsland bent?
Mosselen. In Duitsland heb je dat ook wel, maar niet als een echt gerecht. Die heb ik echt in België leren eten. En preparé!

Had/heb je veel contact met andere Duitsers in Antwerpen?
Ja, zeker in het begin. Er waren een tiental Duitse studenten op de modeacademie. Ondertussen wonen die niet meer in België. In die tijd ging ik ook vaak uit met Bernhard Willhelm (nvdr een bekend designer).
Verder zocht ik het gezelschap van Duitsers niet op aangezien ik Nederlands wou leren. Ook grappig is dat ik toen erg onder de indruk was van het Nederlands van mijn Duitse medestudenten, wat vandaag, na langer dan hen in Antwerpen gewoond te hebben, absoluut niet meer het geval is (lacht).

Je bent een echte modeman: wat betekent Antwerpen voor jou vanuit het perspectief van de internationale mode-industrie?
Antwerpen is voor mij vooral een heel vrije stad. Er is veel mainstream maar ook de underground leeft hier. Tegelijkertijd is Antwerpen erg klein. Alles is geconcentreerd en op wandelafstand: een mekka voor shoppers en aankopers. We krijgen bij Louis bovendien heel wat toeristen over de vloer dankzij de internationale aantrekkingskracht van Antwerpen. Dat is natuurlijk interessant voor een modeboetiek.

Ik heb alle afleveringen van De Kampioenen gezien en keek heel veel naar het nieuws. Ook het lezen van de Nederlandse ondertitels bij films was een grote hulp.

Op welke plaatsen in Antwerpen breng je graag tijd door?
Mijn vriend en ik gaan vaak eten in het restaurant aan de Bourlaschouwburg en in het Pomphuis vlakbij het Eilandje. Verder blijven wij ook graag rustig thuis.

Ga je nog vaak terug naar je geboortestreek?
Ja, maar drie dagen rust in het Zwarte Woud zijn vaak al genoeg voor mij. Dan moet ik terug weg.

Wat zijn je lievelingssteden in Duitsland?
We zijn nog net in Berlijn geweest, maar daar zou ik nooit willen wonen. Die stad is me veel te groot. Als je met vrienden wil afspreken, zit je vaak een halfuur in de taxi. Daardoor besefte ik weer hoe aangenaam het in Antwerpen is, waar alles dichtbij is. Je springt gewoon op je fiets en je bent overal binnen de tien minuten! Dan verkies ik Keulen, een stad die op veel vlakken vergelijkbaar is met Antwerpen. Je hebt een kleine stadskern, veel toffe bars en gezellige restaurants. Hamburg is dan weer prachtig qua architectuur, maar daar heb je natuurlijk vaak slecht weer.

Laatste vraag… Wil je ooit nog terug naar Duitsland?
(beslist) Neen, ik ben hier intussen helemaal gesetteld. Ik heb er ooit zelfs aan gedacht om een Belgisch paspoort aan te vragen, maar het is er nooit van gekomen. Ik weet niet waarom, maar ik doe het niet. Dan zou ik ook moeten gaan stemmen, en van de verschillende politieke partijen in Vlaanderen weet ik nog altijd niet veel af!