Wat ben ik?
Rondom mij zie ik heel veel dingen.
Ik zie twee voeten. Ik denk dat het ‘mijn’ voeten zijn. Hoe weet ik dat? Omdat ik ze kan bewegen. Alleen ik.
Hup! De tenen gaan naar boven.
Ik zie veel benen, en soms een hoofd.
Benen kunnen heel veel.
Mijn broertje ziet er anders uit.
Je kunt zien dat ik een meisje ben.
En wat nog?
Ik heb een dot. Jongens dragen dit ook.
Ik zit vol water. Soms moet ik plassen. Ik kan heel ver plassen.
Mijn broertje zegt dat ik nu een groot meisje ben, maar dat is niet waar. Ik ben een grote jongen en een pelikaan.
Ik ben een paar grote schoenen. Waar die me heen brengen is nog een geheim.
En wat nu?

In de Zweedse taal is ‘hen’ een onzijdig persoonlijk voornaamwoord. Het verwijst naar een persoon zonder het geslacht vrij te geven. Wat zou het geven als we geen betekenis zouden hechten aan ons aangeboren geslacht? theater m u s t verkent deze vraag in een muzikale voorstelling met een combinatie van expressieve lichaamstaal, klei-animatie en objectenspel, alles op maat van peuters en kleuters. Het nodigt mensen van alle leeftijden uit op een toer door een universum dat vol zit met “in-betweens”.

De Duitse muzikant Philipp Weies (Go March, Intergalactic Lovers, Manngold, (ex-)Arno), die we eerder al interviewden voor onze reeks Germans of Antwerp, componeerde de muziek en zorgde ook voor de uitvoering – met onze steun!