Dagmar Leupolds roman Dagegen die Elefanten!, die nog niet in Nederlandse vertaling beschikbaar is, werd in 2022 genomineerd voor de Deutscher Buchpreis. Het boek gaat over meneer Harald, een ‘ongeziene’ man die in de vestiaire van het theater staat en zo met allerlei mensen in contact komt. Voor hen is hij slechts degene die hun jassen aanneemt en weer teruggeeft na de voorstelling. Ze zien hem nauwelijks aan en kijken niet verder dan de balie. De avonden in het theater zijn voor meneer Harald routine, maar op een avond wordt er een jas achtergelaten waar een pistool in zit. Wat zal meneer Harald ermee doen? En wat te denken van de vrouw die de bladmuziek omdraait en net als meneer Harald een ‘ongeziene’ is?

De zowel tragische als komische hoofdpersoon weerspiegelt mensen die zelden worden bedankt, helden uit het dagelijkse leven die weinig aandacht krijgen en van wie men weinig weet. Omgekeerd registreert de zwijgzame maar fijngevoelige meneer Harald aandachtig de bezoekers. Hij noteert wat welk taalgebruik hem opvalt in een notitieboekje en houdt daarin ook het “woord van de maand” bij: “leisteen” bijvoorbeeld, of “tederheid”. Hij observeert hoe het publiek zich kleedt, en kan daaruit opmaken waarover de voorstelling gaat.

Het feit dat er maar weinig in gebeurt, kan voor sommige lezers een beproeving zijn. De schoonheid van het boek ligt in de subtiele observaties van de opera- en kunstwereld en de aandacht voor mensen en dingen die vaak over het hoofd worden gezien.