Ulrich Alexander Boschwitz, geboren in Berlijn op 19 april 1915, emigreerde in 1935 samen met zijn moeder naar Scandinavië, waar zijn eerste roman getiteld Menschen neben dem Leben verscheen. Het succes van het boek maakte het voor Boschwitz mogelijk om aan de Sorbonne in Parijs te studeren. Tijdens een langer verblijf in België en Luxemburg schreef hij Der Reisende, dat in 1939 in Engeland en wat later in de VS en Frankrijk werd gepubliceerd. Kort voor het begin van WOII werd Boschwitz ondanks zijn joodse afkomst als enemy alien in Engeland geïnterneerd en naar Australië gebracht, waar hij tot 1942 in een kamp zat. Op de terugreis werd zijn schip door een Duitse onderzeeër getorpedeerd en zonk. Boschwitz stierf toen hij 27 jaar was; zijn laatste manuscript zonk samen met hem. Der Reisende verscheen pas in 2018 in de Duitse en de Nederlandse vertaling. bron

De reiziger is de beklemmendste roman die ik ooit over de aanloop naar de Shoah heb gelezen. Het boek handelt over verraad, massahysterie en individuele gekte. (*** NRC Handelsblad)

Een beklemmende beschrijving van escalerend antisemitisme – met gelijkenissen met het huidige sociale klimaat. (***^1/2 Humo)

Medelijden, apathie, Jodenhaat: het komt allemaal aan bod en zo schetst Boschwitz op een ongedwongen manier een grimmige tijdgeest die onthutsend veel op de onze lijkt. Xenofobie, nepnieuws, ontmenselijking, victimshaming: het is té herkenbaar en het stemt pessimistisch. Jammer en beschamend dat het nog gezegd moet worden, maar dit is noodzakelijk leesvoer. (*** Knack Focus)

Dit boek vliegt je op elke pagina naar de keel. Het maakt je boos, het maakt je verdrietig, de dialogen zijn snerpend goed. Het is een voorrecht om het boek in handen te hebben: goed geschreven, heel levendig, dwingend. (*** DWDD Boekenpanel)