Toen in Hoyerswerda (Sachsen) het huis werd gerenoveerd waar Brigitte Reimann in de jaren 60 had gewoond, kwam onder een trap het originele manuscript van haar boek Die Geschwister tevoorschijn. Het boek deed in de DDR veel stof opwaaien. Al voor de publicatie schrijft de auteur in haar dagboek:
“Verschrikkelijke opwinding over de ‘Geschwister’. Het manuscript is teruggekomen met voorgestelde aanpassingen: de Stasi-scène geschrapt, de discussie over kunst geschrapt, alles wat in de buurt komt van emotie of – horribile dictu! – de slaapkamer is geschrapt, en mijn mooi verhaal kan nu gerust in elk katholiek meisjesinternaat worden gelezen. […] Als de uitgever niet buigt, ga ik naar een andere. De tijd van klagen is voorbij, nu wordt er gebokst.” (24 augustus 1962)
Reimann kon maar een deel van de aanpassingen tegenhouden en zo kwam de roman in een gecensureerde versie op de markt. Dankzij de heruitgave kunnen we nu de ongecensureerde tekst lezen, die in de New Yorker “an unlikely patch of political, personal, and aesthetic freedom” wordt genoemd en door de Duitse uitgever “eine verblüffende Modernität” wordt toegeschreven.